Er was eens een varken en een stinkdier......

Janne en Jetske gingen eens samen op pad want ze vonden dat als er een nieuwe pup in huis komt, een welkomstgeschenk voor Dismo en een cadeautje voor Sjtip niet zou mogen ontbreken. Zit wat in...dus de beurs mee en met de fiets naar de winkel. Uit het hele arsenaal van knuffels, piepers, touwen, botten en wat al niet meer kwamen zij naar huis met...... een varken en een stinkdier. Nu ben ik normaal gesproken een mens dat aardig gesteld is op de symboliek van dingen en metaforen....in dit geval heb ik dat maar even aan me voorbij laten gaan!

Geen enkele andere keuze zou echter beter in de smaak kunnen vallen. Met name het varken is met stip het lievelingsspeeltje van zowel Sjtip als Dismo! Gisteravond heeft het varken gezorgd voor kostelijk vermaak, de tranen liepen over mijn wangen van het lachen. Sjtip en Dismo waren volop aan het spelen samen en op enig moment komt Sjtip trots met het knorrend (ja, hij maakt ook nog echt geluid) varken in zijn mond richting bank met vlak achter hem.....Dismo, verlangend kijkend naar het varken. Dismo is een slimme rakker, ik zag hem kijken, denken en toen.........beet hij Sjtip in zijn staart en achterpoten, waarop Sjtip het varken laat vallen zich omdraait naar Dismo maar.....te laat, Dismo is al voor langs geflipt, pakt het varken en rent op een triomferende wijze met knorrend varken in de mond de bench in. Sjtip kijkt me enigszins verwijtend aan maar dat kon ik door de tranen van het lachen ook weer niet echt goed zien.Sorry Sjtip.

Vandaag zijn we naar Roermond geweest. Dat ging uitstekend, alleen vond Dismo een skater wel heel erg eng dus daar moeten we nog maar eens naar op zoek voor te trainen. In de stad gedroeg Dismo zich echt voorbeeldig met heel veel aandacht voor mij, ondanks alle prikkels om zich heen. Mensen, kinderwagens, scooters, fietsers, auto's, deuren, liften, parkeergarage, allemaal geen probleem. In de winkels zelf ging hij keurig rustig zitten of liggen. We zijn niet heel lang geweest want ik merkte dat het goed was geweest en dat Dismo vermoeid raakte en de puzzelstukjes weer even moest gaan verwerken en dat kan het beste in rust in zijn eigen vertrouwde omgeving.

Zo'n hond lijkt wel een contactadvertentie. Paul en de meiden zijn maar vooruit gelopen want ik werd zo vaak aangesproken dat het echt niet op schoot. En aangezien ik vaker naar Roermond ben geweest ben ik ervan overtuigd dat het toch echt aan de hond moet liggen!

Zoals beloofd enkele foto's, thuis een knuffel moment met Paule en enkele foto's van de training in Herpen. Kijk en geniet!