Dismo is flink gegroeid. Mensen die hem een tijdje niet gezien hebben maken allemaal dezelfde opmerking. "Wat is ie groot geworden en wat is hij leeeeeeeuuuuuuuk......" Allebei helemaal waar en niets tegen in te brengen!
Een pup heeft grote aantrekkingskracht op mensen en al helemaal een pup met een dekje van hulphond. Ik heb al eens beweerd dat dat beter werkt dan een contactadvertentie. Bij een tekort aan gastgezinnen is dat misschien een goede reclame boodschap. De ervaring leert mij dat het echter, hoe groter Dismo wordt het steeds moeilijker wordt om Dismo niet te laten aaien. Blijkbaar heeft hij de ideale "aai hoogte" bereikt. Dismo raakt hier niet heel erg van onder de indruk en aan mij de eer om te doseren, het onder controle te houden en regelmatig op een respectvolle manier nee te verkopen. Want het zijn natuurlijk wel net die mensen die enthousiast zijn en waardering hebben voor hetgeen je doet.
Dismo heeft een erge drukke week achter de rug en ligt op dit moment languit gestrekt uit te rusten. Natuurlijk was er de 6 maandentest en gisteren is hij mee geweest naar 3 handbalwedstrijden, maar ook daar heeft hij lekker rustig gelegen en geslapen. Alleen ontstond er wat verwarring, want soms ga ik wat te fanatiek op in de wedstrijd en wil ik wel eens "goed zo, ..........." roepen, en iedere keer keek Dismo op met zo'n blik van ??????? Volgens mij verwachtte hij dat ik op enig moment de spelers een brokje ging brengen, maar......ik heb me wederom weten te beheersen! Wel heeft Dismo de nodige beloningen ontvangen voor zijn rustige gedrag tov alle passanten, alle geluiden, toeters en wat al niet meer bij zo'n gelegenheid hoort.
Daarna richting Roermond, want onze dochterslief moesten nieuwe winterlaarzen! Bij twee van de drie is dat niet zo'n probleem, maar bij eentje (ik noem geen namen) lijkt nieuwe schoenen kopen meer op een bedevaart hetgeen betekent dat nagenoeg iedere schoenenwinkel in Roermond gisteren een hulphond in opleiding binnen heeft gehad.We hadden toch vooraf beter een kaarsje kunnen laten branden want tot een aankoop heeft het niet geleid. Wel tot een hulphond waarmee je met een gerust hart een schoenenwinkel binnen kunt lopen! Cruijff weet het al jaren: "Ieder nadeel hebt zijn voordeel."
Dat was de zondag. Zaterdag is Dismo natuurlijk weer twee keer mee naar de manege geweest, niets over te melden. Dat is gesneden koek voor hem en in dit geval ook voor ons want Monique was Jarig......Hiep, hiep en Stjip zou dan woef zeggen! (vind ik nog steeds grappig dat we dat Sjtip aangeleerd hebben en doet het bij kinderen altijd goed). Lekkere vlaai bij de koffie en een boel gezelligheid.
Vrijdagavond hadden we een afspraak in een keukenzaak om 18.00 uur maar we waren pas om 19.30 uur aan de beurt. Voor Dismo geen probleem, voor ons wat meer. Dismo loopt gewoon mee, wacht en gaat liggen als wij ook op dezelfde plek blijven.
En verder heeft Dismo gewoon weer een week in het dagelijks leven van de Hassinkjes mee gedraaid, naar de supermarkt, naar het bejaardenhuis, twee keer mee naar de kapper en .........oefenen, oefenen, oefenen, consequent zijn en blijven, de puntjes moeten op de i. We gaan richting de 9 maandentest en tijdens de theorieles is duidelijk verteld waar we naar toe moeten. Dismo en ik hebben positieve reacties gekregen op de 6 maandentest maar natuurlijk ook alle eer aan Karin, onze trainster. Dat mag ook wel een keer gezegd en geschreven worden, chapeau voor de manier waarop je ons twee traint!
maandag 26 september 2011
woensdag 21 september 2011
SPANNEND...........6 maanden test voor Dismo!
Vandaag is Dismo exact op de dag af 6 maanden oud!
Om 15.30 uur vanmiddag werden we verwacht in Herpen, nee.... weer niet voor koffie en gebak (inside joke voor Margré en Jan) maar voor de 6 maandentest. Onder begeleiding van Paul, Janne en Jetske dus op naar Herpen. Ik ga er geen lang verhaal van maken want ik kies er gewoon voor om even te gaan nagenieten van de prestaties van Dismo. Dismo deed het super. Had ik jullie al eens verteld dat Dismo een geweldige hond is om mee te mogen werken en dat ik heel trots ben op dat blond gekrulde labradoodleding?
We moesten een stukje wandelen, buiten het terrein en daar moesten we sit, down, stand, dressed, back, drop it en hier uitvoeren. En natuurlijk wordt er dan beoordeeld op welke manier je dat samen voor mekaar krijgt, of je op de juiste momenten en op de juiste manier beloond en hoe de baas-hond verhouding is. Ja mensen.....het lijkt en klinkt allemaal simpel maar ga er maar eens aan staan. Laat ons nu maar gewoon even trots zijn! Morgen oefenen we weer gewoon verder want in de aansluitende theorie les hebben we vernomen wat de komende tijd van ons verwacht wordt. Op naar de 9 maandentest...maar eerst genieten. Proost!
Om 15.30 uur vanmiddag werden we verwacht in Herpen, nee.... weer niet voor koffie en gebak (inside joke voor Margré en Jan) maar voor de 6 maandentest. Onder begeleiding van Paul, Janne en Jetske dus op naar Herpen. Ik ga er geen lang verhaal van maken want ik kies er gewoon voor om even te gaan nagenieten van de prestaties van Dismo. Dismo deed het super. Had ik jullie al eens verteld dat Dismo een geweldige hond is om mee te mogen werken en dat ik heel trots ben op dat blond gekrulde labradoodleding?
We moesten een stukje wandelen, buiten het terrein en daar moesten we sit, down, stand, dressed, back, drop it en hier uitvoeren. En natuurlijk wordt er dan beoordeeld op welke manier je dat samen voor mekaar krijgt, of je op de juiste momenten en op de juiste manier beloond en hoe de baas-hond verhouding is. Ja mensen.....het lijkt en klinkt allemaal simpel maar ga er maar eens aan staan. Laat ons nu maar gewoon even trots zijn! Morgen oefenen we weer gewoon verder want in de aansluitende theorie les hebben we vernomen wat de komende tijd van ons verwacht wordt. Op naar de 9 maandentest...maar eerst genieten. Proost!
maandag 19 september 2011
Verkes good augsfeest!
Voor alle niet-Limburgse lezers een onvertaalbare titel en dat gaan we dus ook maar niet proberen want dat wordt toch niets. Enfin, we doen een poging om Dismo's ervaringen met dit geweldige festijn uit de doeken te doen. Het Verkes good augsfeest vond afgelopen weekend plaats in Vlodrop op Schurenhof, een prachtige oude boerderij gelegen aan een even zo mooie kronkel van de Roer. Het feest is georganiseerd door gastvrijroerdalen waar wij lid van zijn en Paul heeft, ik zou bijna zeggen, verkesveul uren gestoken in de organisatie van het feest. Vrijdag moest alles opgebouwd worden. Dismo vond het mega spannend en waarom......het feest vond plaats op de binnenplaats van de boerderij en daar loopt van alles los rond, poezen, kippen, hanen, kuikentjes....en loopt het er niet op het moment zelf...dan heeft het er gelopen en dat ruikt!!!!!!!!!!!!!!!!! Als het niets gaat worden als hulphond kan hij altijd nog solliciteren bij de betere merken stofzuigers! Om maar niet te spreken van al dat andere beestenspul, geiten, ganzen, konijnen, honden. Dismo had zoiets, stop toch met al dat werk voor dat feest...voor mij is dit al feest genoeg! Maar het zal niemand verbazen dat het organisatiecomité niet meer te stoppen was en toch heeft doorgezet. Dus op zaterdag kwamen er vanuit de verschillende dorpen de gezelschappen van de boerebroeloften, die vanaf 16.00 uur een zeskamp gingen strijden om de hoogste eer van Roerdalen binnen te halen. Dit gedeelte heeft Dismo moeten missen want wij twee moesten thuis de zaken draaiende houden en op de manege kan Dismo ook niet gemist worden op zaterdag. Dat was trouwens ook wel grappig want de manege had 3 weken vakantie gehad en toen ik met Dismo aan kwam vroegen een aantal mensen. Is dat Dismo of heb je een andere hond......wat is die gegroeid!
's Avonds dus terug naar het verkes good augsfeest want de Rosentaler waren uitgenodigd om het feest muzikaal te omlijsten en dat willen wij natuurlijk niet missen. Dat voelt wel een beetje raar om in je "sjieke" kleren met hond, hondenkoekjes in de handtas ipv heuptas op stap te gaan. Het was een gezellige boel, druk, veel mensen die het al een behoorlijk tijdje gezellig hadden gehad als jullie begrijpen wat ik bedoel, veel geluid, veel prikkels en nog steeds heel veel geurtjes. De muziek en het kabaal daar heeft Dismo helemaal geen moeite mee, maar de geurtjes mogen voor hem wel in een flesje, zo onder aan zijn dekje vastgemaakt, zoals die Sint Bernards in de bergen met zo'n vaatje lopen! En dan nog wat.....als het vrouwtje gaat dansen, dan kunnen al die geurtjes de pot op (hoe toepasselijk kan een gezegde zijn)....want dan moet ik opletten en om allerlei hoekjes kijken waar mijn vrouwtje is!
Zondag, de tweede dag van het feest. Weer alles ombouwen van feest tot gezellige locatie met kraampjes waarin en waarmee gastvrij Roerdalen onze streek wil promoten. En een van die dingen is het everzwijn, voor de oplettende lezers, de clou van de titel! Dus weer naar Schurenhof. Het was heel erg druk en Dismo vond het best moeilijk om in zo'n drukke setting de aandacht bij de oefeningen te houden. Het rustig blijven liggen op een plek is geen enkel probleem maar het down ging wat moeizaam evenals het fijn naast me blijven lopen. Daar moet op geoefend worden....De indrukken waren meer dan voldoende en we moesten ook weer snel naar huis want er moest gebakken worden voor de aankomst van onze nieuwe gasten. Bovendien moesten we nog boodschappen scoren voor ons gezamenlijk eten 's avonds (wij moesten voor het toetje zorgen) met onze topgasten Henriëtte en mister spinazie, alias Frank als afsluiting van hun twee wekelijkse vakantie Oppe Winckel. En dat was gezellig en lekker!!!!!!!!!!!!!!!! Een mooie en lekkere afsluiting. We hebben buiten op het overdekt terrasje gezeten en Dismo en Sjtip hebben mee genoten, hun kussens mee naar buiten, allebei een bot en je bent zo een paar uurtjes verder.
's Avonds dus terug naar het verkes good augsfeest want de Rosentaler waren uitgenodigd om het feest muzikaal te omlijsten en dat willen wij natuurlijk niet missen. Dat voelt wel een beetje raar om in je "sjieke" kleren met hond, hondenkoekjes in de handtas ipv heuptas op stap te gaan. Het was een gezellige boel, druk, veel mensen die het al een behoorlijk tijdje gezellig hadden gehad als jullie begrijpen wat ik bedoel, veel geluid, veel prikkels en nog steeds heel veel geurtjes. De muziek en het kabaal daar heeft Dismo helemaal geen moeite mee, maar de geurtjes mogen voor hem wel in een flesje, zo onder aan zijn dekje vastgemaakt, zoals die Sint Bernards in de bergen met zo'n vaatje lopen! En dan nog wat.....als het vrouwtje gaat dansen, dan kunnen al die geurtjes de pot op (hoe toepasselijk kan een gezegde zijn)....want dan moet ik opletten en om allerlei hoekjes kijken waar mijn vrouwtje is!
Zondag, de tweede dag van het feest. Weer alles ombouwen van feest tot gezellige locatie met kraampjes waarin en waarmee gastvrij Roerdalen onze streek wil promoten. En een van die dingen is het everzwijn, voor de oplettende lezers, de clou van de titel! Dus weer naar Schurenhof. Het was heel erg druk en Dismo vond het best moeilijk om in zo'n drukke setting de aandacht bij de oefeningen te houden. Het rustig blijven liggen op een plek is geen enkel probleem maar het down ging wat moeizaam evenals het fijn naast me blijven lopen. Daar moet op geoefend worden....De indrukken waren meer dan voldoende en we moesten ook weer snel naar huis want er moest gebakken worden voor de aankomst van onze nieuwe gasten. Bovendien moesten we nog boodschappen scoren voor ons gezamenlijk eten 's avonds (wij moesten voor het toetje zorgen) met onze topgasten Henriëtte en mister spinazie, alias Frank als afsluiting van hun twee wekelijkse vakantie Oppe Winckel. En dat was gezellig en lekker!!!!!!!!!!!!!!!! Een mooie en lekkere afsluiting. We hebben buiten op het overdekt terrasje gezeten en Dismo en Sjtip hebben mee genoten, hun kussens mee naar buiten, allebei een bot en je bent zo een paar uurtjes verder.
zaterdag 10 september 2011
Gemengde gevoelens.
Hart van Nederland, Eindhovens Dagblad, Omroep Brabant, facebook, twitter, website van Hulphond......overal aandacht voor de misselijkmakende overval op Sandy en haar hulphond Jochem. Hoe is het mogelijk dat er mensen bestaan die tot zoiets in staat zijn en die je ook nog eens zomaar op straat kunt tegenkomen. Ik hoop zo van harte dat Jochem en Sandy goed herstellen, in alle opzichten.
Zoveel reacties van mensen die iets hebben met Hulphond, dat is dan weer hartverwarmend. Berichten over en foto's van matches van cliënten en honden, berichtjes over en foto's van het verdelen van puppen over gastgezinnen, berichtjes over en foto's van de overgang van Banjer van het gastgezin naar Herpen, gift van de SNS bank van € 43.000,00, collectebussen van talrijke inzamelaars, spontane reacties van mensen als je aan het trainen bent met Dismo....
Maar dan ook weer het moment bij de Plus. Ik sta aan de kassa met Paule en natuurlijk Dismo als er een man uit de rij (voor alle duidelijkheid, geen medewerker van de Plus maar een collega klant!) naar me toe komt en me op lichtelijk agressieve toon vraagt: "Zeg, heb jij wel een vergunning om hier met die hond naar binnen te mogen, want als de keuringsdienst van waren komt dan........." Natuurlijk laat ik die man even uitpraten, denk goed na, blijf in mijn eigen positieve kracht en vertel mijn verhaal en het belang van een hulphond. De sfeer slaat om en ik weet bijna zeker dat die meneer buiten zijn boodschappen nog iets extra's mee naar huis heeft genomen, iets om over na te denken! En voor Paule en mij ook stof om over te praten, na de vraag van Paule: "Hoe doe je dat toch, mam, wou dat ik dat kon...".
En dan nog iets......wij hebben het niet meer hardop over avonturen die we op de blog van Djessy lezen of houden in ieder geval Dismo's oren dicht bij bepaalde activiteiten van broer Djessy. Dismo is zelfs zonder kikker om zijn hals ook in de sloot beland (ik zie Arie al grijnzen en denken wie het laatst lacht....). Dismo had door de hoge en dichte begroeiing niet in de gaten dat er een sloot onder zat, ruim voorzien van water. Nu weet hij 't......hij zag er heel labradoodelig uit toen hij weer op het droge stond. Daarna natuurlijk extra lang langs de sloot gelopen en op momentjes getraind want we moeten de puntjes op de i zetten, 21 september moeten we immers naar de 6 maanden test. Van de week met Karin in het bos getraind en dat was weer super, maar er sluipen toch wel eens wat slordigheidjes in en die wil ik eruit!
Zoveel reacties van mensen die iets hebben met Hulphond, dat is dan weer hartverwarmend. Berichten over en foto's van matches van cliënten en honden, berichtjes over en foto's van het verdelen van puppen over gastgezinnen, berichtjes over en foto's van de overgang van Banjer van het gastgezin naar Herpen, gift van de SNS bank van € 43.000,00, collectebussen van talrijke inzamelaars, spontane reacties van mensen als je aan het trainen bent met Dismo....
Maar dan ook weer het moment bij de Plus. Ik sta aan de kassa met Paule en natuurlijk Dismo als er een man uit de rij (voor alle duidelijkheid, geen medewerker van de Plus maar een collega klant!) naar me toe komt en me op lichtelijk agressieve toon vraagt: "Zeg, heb jij wel een vergunning om hier met die hond naar binnen te mogen, want als de keuringsdienst van waren komt dan........." Natuurlijk laat ik die man even uitpraten, denk goed na, blijf in mijn eigen positieve kracht en vertel mijn verhaal en het belang van een hulphond. De sfeer slaat om en ik weet bijna zeker dat die meneer buiten zijn boodschappen nog iets extra's mee naar huis heeft genomen, iets om over na te denken! En voor Paule en mij ook stof om over te praten, na de vraag van Paule: "Hoe doe je dat toch, mam, wou dat ik dat kon...".
En dan nog iets......wij hebben het niet meer hardop over avonturen die we op de blog van Djessy lezen of houden in ieder geval Dismo's oren dicht bij bepaalde activiteiten van broer Djessy. Dismo is zelfs zonder kikker om zijn hals ook in de sloot beland (ik zie Arie al grijnzen en denken wie het laatst lacht....). Dismo had door de hoge en dichte begroeiing niet in de gaten dat er een sloot onder zat, ruim voorzien van water. Nu weet hij 't......hij zag er heel labradoodelig uit toen hij weer op het droge stond. Daarna natuurlijk extra lang langs de sloot gelopen en op momentjes getraind want we moeten de puntjes op de i zetten, 21 september moeten we immers naar de 6 maanden test. Van de week met Karin in het bos getraind en dat was weer super, maar er sluipen toch wel eens wat slordigheidjes in en die wil ik eruit!
vrijdag 2 september 2011
Bank barricaderen en anti-blafcampagne!
Buitenshuis doet Dismo het keurig. Thuis hebben we wat kleine meningsverschillen, maar och, je houdt altijd wel wat.... We gaan nergens meer uitleggen dat een labradoodle een kruising tussen een labrador en een KONINGSpoedel is, want dat zou zo maar eens de uitleg kunnen zijn van Dismo's kapsones thuis. Dismo schijnt te denken dat hij inderdaad blauw bloed heeft en dat de bank zijn domein is. Al is het voor een lekkere dut, of voor het knagen op een bot, het op- en afspringen, of liever gezegd vliegen tijdens de stoeipartijen met Sjtip....Dismo laat de mogelijkheden van een hoekbank niet onbenut. Ik zou bijna zeggen, als het aan hem ligt maakt hij er meer gebruik van dan wij! Jammer dan, vriend........dat is iets te veel van de brutale! (zou klukkluk zeggen, voor de oude pipo liefhebbers onder ons)
Karin heeft ons het advies gegeven de bank te gaan barricaderen en een onzichtbare grens te gaan instellen in de kamer. En dat is op zijn zachts gezegd, verschrikkelijk vermakelijk. Aangezien ik niet vaak en zelfs niet graag op de bank zit wordt daar wederom het hele gezin bij ingeschakeld. En als we toch aan het trainen zijn, dan meteen 2 vliegen in 1 klap en wordt er op de salontafel meteen iets lekkers gezet waar onze vermeende adellijke heer ook van af moet blijven. Kijk....zo hou je de kids ook gemotiveerd om mee te trainen.
Ook het waken schijnt Dismo in zijn bloed te hebben en aangezien ze bij ons aan de weg aan het werken zijn creëert dat alleen al meer als voldoende trainingsmomenten. In het bejaardenhuis bij pap waakt Dismo ook, zoals al wel eens in vorige stukjes beschreven. Straks was ik bij pap. Mensen van de technische dienst waren op de gang, in een ruimte die normaal gesloten is iets aan het repareren althans dat was mijn idee....maar Dismo had volgens mij zoiets: "vrouwen en techniek, ik heb hier toch ernstige twijfels over". Over kapsones gesproken....
En dan de deurbel.....Als vriendinnen op de koffie komen dan duurt het wel even voordat ze binnen zijn. Lisanne heeft van de week, ik weet niet hoe vaak op de bel gedrukt en het is zo leuk om te zien hoe Sjtip dan reageert. Bel......oké, ik ben stil, ik ga zitten.....ik krijg iets lekkers....joepie, dat is een mooi systeem. Maar goed dat Sjtip niet twittert, dan waren al heel wat uitnodigingen verzonden....daar zouden wij van op de koffie komen!
Karin heeft ons het advies gegeven de bank te gaan barricaderen en een onzichtbare grens te gaan instellen in de kamer. En dat is op zijn zachts gezegd, verschrikkelijk vermakelijk. Aangezien ik niet vaak en zelfs niet graag op de bank zit wordt daar wederom het hele gezin bij ingeschakeld. En als we toch aan het trainen zijn, dan meteen 2 vliegen in 1 klap en wordt er op de salontafel meteen iets lekkers gezet waar onze vermeende adellijke heer ook van af moet blijven. Kijk....zo hou je de kids ook gemotiveerd om mee te trainen.
Ook het waken schijnt Dismo in zijn bloed te hebben en aangezien ze bij ons aan de weg aan het werken zijn creëert dat alleen al meer als voldoende trainingsmomenten. In het bejaardenhuis bij pap waakt Dismo ook, zoals al wel eens in vorige stukjes beschreven. Straks was ik bij pap. Mensen van de technische dienst waren op de gang, in een ruimte die normaal gesloten is iets aan het repareren althans dat was mijn idee....maar Dismo had volgens mij zoiets: "vrouwen en techniek, ik heb hier toch ernstige twijfels over". Over kapsones gesproken....
En dan de deurbel.....Als vriendinnen op de koffie komen dan duurt het wel even voordat ze binnen zijn. Lisanne heeft van de week, ik weet niet hoe vaak op de bel gedrukt en het is zo leuk om te zien hoe Sjtip dan reageert. Bel......oké, ik ben stil, ik ga zitten.....ik krijg iets lekkers....joepie, dat is een mooi systeem. Maar goed dat Sjtip niet twittert, dan waren al heel wat uitnodigingen verzonden....daar zouden wij van op de koffie komen!
Abonneren op:
Posts (Atom)